‘Een kroonkurk!’ Dat is wat ik riep toen ik precies op deze plek omhoog keek en het kunstwerk Hole in the Sky van Gabriel Lester zag hangen.

‘Het is geen Rorschach Inktvlekkentest’, zei de vriend met wie ik hier was. Hij was teleurgesteld door mijn wat platte fantasie. Dat ik er niks meer van wist te maken dan een vlieger in de vorm van de kroonkurk van een bierflesje. ‘Dat is toch geen verhaal’, zei hij. Voor hem was het een portal, naar een andere wereld. Hij begon een heel verhaal over de snaartheorie, waar ik niks van begreep. Zijn vriendin vond het meer een UFO. Met aliens aan boord. Dat vond hij ook goed. Want over UFO’s en portals kun je films maken, en boeken schrijven, maar over kroonkurken niet. Gabriel Lester heeft het werk een Hole in the Sky genoemd. Een gat in de lucht. Alsof je er doorheen zou kunnen vliegen. Wat zou er zich achter begeven?

“A crown cap!” That’s the first thing I said when I looked up, exactly here, and saw Gabriel Lester’s work Hole in the Sky.

“It’s not a Rorschach ink-blot test,” said my friend, who had accompanied me. He was disappointed in my somewhat banal interpretation – the fact that I hadn’t seen more than a kind of kit in the form of an old-fashioned beer bottle cap. “That won’t do,” he said. For him, it was a portal to a different world. He launched into this long story about string theory that turned out to be way over my head. His girlfriend thought it looked like a UFO. With aliens on board. That was fine by him too. Because UFOs and portals are perfect material for an interesting film, or book – crown caps on the other hand… Gabriel Lester named this work Hole in the Sky. As if you could fly straight through it. What would you find at the other end?